Culture
ช่วงนี้หลายคนคงได้ยินข่าวว่า “ไต้หวัน” กลับมาเปิดให้คนไทยเดินทางได้แบบ ไม่ต้องขอวีซ่า อีกครั้งแล้วนะครับ ดีใจเหมือนเห็นเพื่อนเก่าที่ห่างหายกันไปกลับมาทักทายกันใหม่ เพราะถ้าย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน ใครอยากจะไปไต้หวันต้องยื่นวีซ่า ยื่นเอกสารเต็มไม้เต็มมือ ผมเองก็เคยผ่านจุดนั้นมาก่อน กว่าจะได้ออกเดินทางครั้งแรก เหงื่อแตกไม่น้อย แต่พอได้ไป…ก็เหมือนเปิดประตูบานใหม่ให้ชีวิต เมื่อการเดินทาง…เริ่มต้น ครั้งแรกที่ได้ไปไต้หวัน
สองปีที่ผ่านมานี้ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย เป็นเพราะโควิดทำให้สายเที่ยวหลายคน โหยหาและคิดถึงบรรยากาศการได้ออกไปเที่ยวต่างบ้านต่างเมือง เห็นผู้คน เจออาหาร หรือวัฒนธรรมใหม่ที่ไม่เคยเจอมาก่อน ไบคาลเป็นอีกแห่งหนึ่งที่ประทับใจไม่ลืม สถานที่แห่งนี้ ขึ้นชื่อว่าเป็นทะลสาบน้ำจืดที่ลึกและใหญ่ที่สุดของโลก ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของรัสเซีย ช่วงที่น่าไปเยือนคือ ฤดูหนาว ในเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม เป็นช่วงทีน้ำในทะลสาบกลายเป็นน้ำแข็งหนา ให้เราเดินหรือขับรถแล่นผ่านไปมาได้
ทุกวันที่ 31 ธันวาคมของทุกปี หนึ่งในภาพจำของโลกใบนี้คงหนีไม่พ้นแสงไฟระยิบระยับ เสียงเพลงกึกก้อง และฝูงชนมหาศาลที่รวมตัวกันใจกลางมหานครนิวยอร์ก เพื่อร่วมนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่ที่ Times Square หนึ่งในไฮไลต์ของการเคานต์ดาวน์ระดับโลก เคยได้ยินมานานว่าที่นี่คนแน่นมาก แถวต่อยาวมหาศาล ถ้าเข้าไปแล้วจะออกมายาก และไม่มีห้องน้ำให้ใช้ คำแนะนำที่คนเขาเล่าต่อ
หลังจากวนเวียนอยู่ในย่าน นัมบะ กิน ดื่ม เที่ยว มาเกือบ 5 วันเต็ม เดินลัดเลาะเข้าออกตามช็อปสนีกเกอร์ ร้านดัง ร้านเฉพาะทาง ร้านใหญ่ ร้านเล็ก เข้าไปดูเผื่อจะเจอคู่ที่ลูกค้ารออยู่ แต่มันก็ยัง
ครั้งหนึ่งมีโอกาสได้ไปเยือน “อนุสรณ์สถานรำลึกถึงผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์สังหารหมู่ที่หนานจิง” อนุสรณ์สถานแห่งนี้รวบรวมทั้งภาพถ่าย หลักฐาน หนังสือพิมพ์บันทึกต่างๆ เอาไว้ มันไม่ใช่แค่เรื่อง “ประวัติศาสตร์” แต่มันคือ “ความทรมานของมนุษย์” จริงๆ เหตุการณ์เกิดขึ้นในปลายปี 1937 ช่วงสงครามจีน-ญี่ปุ่น กินเวลาราว
