ทั่วไป
ในโลกยุคนี้ที่ชีวิตคนเมืองแทบจะผูกติดกับหน้าจอ เรานั่งหน้าคอมทำงานวันละหลายชั่วโมง ใช้สมองเยอะ แต่ร่างกายแทบไม่ได้ขยับ ความล้าเลยแทรกเข้ามาเงียบๆ ไม่ทันตั้งตัว รู้ตัวอีกทีคือหัวตื้อ ตาเบลอ ใจล้า นอนไม่หลับ กาแฟก็เริ่มกินถี่ขึ้นจนรู้สึกว่า “เอ๊ะ…หรือเรากำลังฝืนร่างกายเกินไป” ผมเองก็อยู่ในกลุ่มนี้เหมือนกัน เป็นคนที่ทำงานกับหน้าจอหนักๆ และมักแวะมาใช้
บางครั้งเราก็ไม่รู้ตัวหรอกว่าเราแคร์สายตาคนอื่นมากเกินไป จนกระทั่งมีใครสักคนพูดบางอย่างที่ทำให้เราฉุกคิด “มันก็เรื่องของเรามั๊ย” แค่นั้นแหละ เหมือนสะกิดให้ตื่น เออ จริงนะ เราจะทำอะไรก็เรื่องของเรา ทำไมต้องกลัวคนอื่นจะมองว่าเราเป็นยังไง ที่ผ่านมา เวลาที่เราอยากทำอะไรที่มันอยู่นอกเหนือจากเส้นทางที่เราคุ้นเคย มันมักจะมีเสียงในหัวคอยกังวลว่า “คนอื่นจะคิดยังไง” บางทีอาจจะเป็นเพราะสังคมที่เราถูกเลี้ยงดูมา สังคมที่คาดหวังว่าเราจะเดินไปในเส้นทางที่
“แม่ หนูได้เกรด A ตั้ง 5 ตัว หนูเก่งไหมแม่” เสียงของน้องแคชเชียร์คนหนึ่งดังขึ้นในร้านสะดวกซื้อ ขณะที่ผมนั่งจิบกาแฟอยู่ตรงมุมหนึ่ง เสียงนั้นไม่ได้พูดกับผมหรอก แต่ก็ดังและชัดเจนพอจะดึงความสนใจจนเผลอหันไปมอง น้องกำลังโทรหาแม่ด้วยน้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความดีใจ ปลายสายคงยิ้มกว้างอย่างภาคภูมิใจ เพียงประโยคสั้น ๆ
เวลามีการซื้อขายเหรียญในตลาด นักเทรดจะมี “อารมณ์” ทั้งกลัวที่จะขาดทุนและความโลภที่จะได้กำไรเยอะมากขึ้น เมื่อใดก็ตามที่เหรียญนั้นๆมีราคาที่ต่ำลงเรื่อยๆ คนส่วนใหญ่ก็จะกลัวที่ขาดทุน จึงเกิดการเทขายเหรียญนั้นในตลาดมากขึ้น ซึ่งสามารถวัดเป็นดัชนีความกลัวเหล่านี้เป็นตัวเลขออกมาเพื่อให้เราใช้เป็นข้อมูลเบื้องต้นได้ ในทางตรงกันข้าม เมื่อเหรียญที่เราลงทุนเทรดมีราคาที่แพงมากขึ้นเรื่อยๆ คนส่วนใหญ่ก็มักจะกลัวตกรถ หรือจะไม่ได้เหรียญนั้น ก็มักจะมีความโลภเข้ามาครอบงำมากขึ้นเรื่อยๆ ดัชนีความโลภเหล่านี้ ก็จะมีตัวเลขสูงมากขึ้นเรื่อยๆ
ในชีวิตคนเรา บางครั้งสิ่งที่ดีที่สุดไม่ได้มาจากการวางแผนอย่างเป๊ะ ๆ หรือจ่ายแพง ๆ เพื่อให้ได้ทุกอย่างพร้อมสรรพ บางที “การออกเดินทางด้วยหัวใจที่อยากเห็น อยากรู้ อยากลอง” ต่างหาก ที่จะทำให้เราได้พบเจอเรื่องราวที่น่าจดจำที่สุด… ทริปไปชมน้ำตกไนแองการ่าครั้งนี้คือแบบนั้นสำหรับผม ไม่มีทัวร์ ไม่มีไกด์
ถ้าพูดถึง “นินจา” ภาพในหัวของใครหลายคนอาจเป็นชายชุดดำวูบวาบ ถือดาวกระจาย กระโดดไปมาเหมือนในการ์ตูน แต่รู้ไหมครับว่านินจามีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น และถ้าอยากสัมผัสวัฒนธรรมของนินจาอย่างใกล้ชิด ต้องมาที่ เมืองอิงะ (Iga City) จังหวัดมิเอะ เมืองเงียบ ๆ ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของตำนานจารชนญี่ปุ่น
ใครว่าการเที่ยวจะต้องเสียตังค์เสมอไป? บางครั้งการ “ให้” ก็พาเราไปเจอประสบการณ์ที่สนุกและล้ำค่าได้เหมือนกัน ผมมีโอกาสได้ไปร่วมเป็นอาสาสมัครในงาน Great Victorian Bike Ride ที่รัฐวิกตอเรีย ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งบอกเลยว่า มันไม่ได้เป็นแค่ “งาน” แต่มันคือการเดินทางที่เต็มไปด้วยเรื่องราว
